Powrót do

KNS w Ostrawie

dodany: 24.12.2006 | autor: Tymoteusz Cudny

Studencka wyprawa do Ostrawy rozpoczęła się w piątek 15 grudnia 2006. Mały samochodowy konwój wyruszył spod Instytutu Filologii Słowiańskiej. Członkowie KNSu jechali zwiedzać północną część Moraw. Niestety, choroba zmogła doktora Dariusza Tkaczewskiego, opiekuna Koła i przewodnika poprzednich wycieczek. Dostaliśmy jednak od niego listę rzeczy, które mieliśmy zwiedzić. Tak wyekwipowani pojechaliśmy na spotkanie z naszym przewodnikiem, którym był polonista z Ostrawy, Jiří Šimon.

Po błądzeniu w okolicach granicy udało nam się ostatecznie wczesnym popołudniem dotrzeć na miejsce. Zakwaterowaliśmy się w akademiku i od razu poszliśmy zwiedzać miasto (oraz wymienić złotówki na korony). Pierwszym przystankiem naszej wycieczki był Uniwersytet Ostrawski. Zwiedziliśmy katedrę slawistyki, ale przede wszystkim nowoczesną salę do kształcenia tłumaczy symultanicznych. Coś, czego inne uniwersytety mogą Ostrawie tylko pozazdrościć. W sali można też przeprowadzić małą konferencję, albo tłumaczony wykład dla ponad stu osób.

Jiří zaprowadził nas potem do ratusza, a dokładniej na wieżę widokową. Szkoda tylko, że pogoda nie była zbyt sprzyjająca, bo w lepszych warunkach widać nawet Polskę. Ale przynajmniej zobaczyliśmy panoramę samego miasta. Uliczki, kamienice z początku stulecia, katedra, śląska część miasta z zamkiem. Wszystko to zupełnie inaczej wygląda z dużej wysokości. Kiedy zeszliśmy z wieży, robiło się już ciemno. Jiří zaprowadził nas w okolice rynku i pokazał katedrę oraz stary ratusz. Piątkowe zwiedzanie zakończyliśmy wizytą w gospodzie i degustacją miejscowego smażonego sera.

Sobotę przeznaczyliśmy na zwiedzanie przede wszystkim okolic Ostrawy. Najpierw nasz konwój udał się do miasteczka Příbor. Jest to rodzinne miasto ojca psychoanalizy, Zygmunta Freuda. Dom w którym przyszedł na świat został zamieniony w muzeum. A dzięki dotacji z Unii Europejskiej jest to muzeum interaktywne i rzeczywiście zwiedzanie go jest bardzo wciągające. Każdy gość zwiedza cały dom osobno, mając na uszach słuchawki. W zależności od tego, do którego pokoju się wejdzie, głos Freuda opowiada coś o swoim dzieciństwie, domu i mieście. Wszystkim bardzo spodobały się też szuflady, w których można było przeczytać różne powiedzenia znanego psychologa.

Drugim przystankiem na naszej drodze była miejscowość Kopřivnice, a dokładniej tamtejsze muzeum techniki. Jest ono ściśle związane z fabryką samochodów Tatra. Eksponaty obejmują całą historię zakładów. Od najstarszych modeli (poruszających się z zawrotną prędkością kilku kilometrów na godzinę) po samochody prototypowe i samoloty. Męska część wycieczki wyglądała, jakby cofnęła się do czasów dzieciństwa. Ten błysk w oku, kiedy patrzyli na wojskowe ciężarówki, samochody wyścigowe albo limuzyny. Panie już dawno skończyły zwiedzanie, a panowie dalej biegali od auta do auta.

Trasa naszej wycieczki wiodła dalej do Štramberku. Stare miasto, położone w strategicznym punkcie, skąd obserwowano ruchy wojsk w całej okolicy. Štramberk jest znany z pierników zwanych uszami. Ponoć kiedy w XVII wieku byli tu Turcy, odsyłali do Istambułu obcięte uszy zabitych niewiernych. Samo miasto ma przepiękny rynek, a w jego okolicy malowniczo położone drewniane domki. Atrakcją jest też stara, kamienna wieża, z której widok naprawdę zapiera dech w piersiach.

Po posiłku udaliśmy się jeszcze do Rožnova pod Radhoštěm. Znajduje się tutaj olbrzymi skansen wołoskiego budownictwa. Rzecz niesamowita. Chaty, kościoły, budynki gospodarskie. Wszystko sprowadzone na jedno miejsce. To jest wręcz miasto w mieście. W samych chatach zaś zorganizowane są dodatkowe ekspozycje (np. branka do wojska austro-węgierskiego).

W drodze powrotnej zatrzymaliśmy się jeszcze w samej Ostrawie. Dokładniej na Porubie. Jest to dzielnica miasta, która została zbudowana dla robotników w latach 50-tych XX wieku. Bloki, które przypominają swoim wyglądem neorenesansowe kamienice ustawione są symetrycznie wzdłuż ulicy. Całość robi niesamowite wrażenie.

Do akademików wróciliśmy bardzo zmęczeni, ale został nam w planie wycieczki jeszcze jeden punkt. Nie wypada być w Ostrawie i nie być na ulicy Stodolní. Mówi się o niej, że nigdy nie zasypia. Życie w Ostrawie po zmroku przenosi się właśnie tutaj. Faktycznie, nawet późno w nocy można tutaj znaleźć otwarty lokal, zjeść coś i wypić. Wszędzie roznosi się tez zapach smażonej na grillu kiełbasy, bo na ulicy stoją namioty sprzedające takie właśnie przysmaki.

W niedzielę o poranku wycieczka się rozdzieliła. Część wracała do Polski dopiero w poniedziałek rano, część zostawała na Morawach do wieczora, a część właśnie wychodziła na pociąg do Cieszyna. W ten sposób wycieczka Koła Naukowego Slawistów Światowid do Ostrawy dobiegła końca. Zobaczyliśmy mnóstwo ciekawych rzeczy i spędziliśmy miły weekend u naszych południowych sąsiadów. Dziękujemy bardzo Uniwersytetowi Ostrawskiemu za gościnę, a Jiříemu za to, że zgodził się być naszym przewodnikiem po okolicy. Mamy nadzieję, że będziemy mieli kiedyś okazję gościć Was w Polsce.