Powrót do

Wieczorek Kolęd Słowiańskich '2002

dodany: 10.01.2003 | autor: Tomasz Illg

Tak się już chyba przyjęło, że w ostatnim tygodniu zajęć przed Świętami organizowany jest na naszym wydziale Wieczór Kolęd Słowiańskich, słusznie nazywany już przez wielu tradycyjnym. Bo i tradycja to piękna, i czas ku temu jak najstosowniejszy - w powietrzu czuć już zapach karpia i myśli zaczynają krążyć wokół wigilijnego stołu, a studenci tęsknym wzrokiem wypatrują na tablicy ogłoszeń pierwszych zwiastunów godzin rektorskich.

Niestety, tegoroczny Wieczorek Kolędowy (18 grudnia) trochę rozczarował i zawiódł (przynajmniej moje) oczekiwania. Sprawiał wrażenie przygotowanego w pośpiechu i na kolanie, jeśli w ogóle o jakichkolwiek przygotowaniach była mowa. Przynajmniej w porównaniu z zeszłym rokiem. Niby wszystko było: przystrojona choinka, świeczki na stołach i wspólnie odśpiewane kolędy. Nawet śnieg za oknem. Ale... No właśnie, czegoś w moim odczuciu zabrakło. Przede wszystkim ustawionego na środku sali stołu, na wzór prawdziwej wieczerzy wigilijnej, przy którym zasiedliby przedstawiciele każdej z grup, razem z wykładowcami i lektorami. Nikt też słowem nie wspomniał o słowiańskich tradycjach i zwyczajach świąteczno-noworocznych, jak to miało miejsce w zeszłym roku. Czyżby temat został wyczerpany?! Śmiem wątpić, tym bardziej, że nie wszyscy byli obecni rok temu i nie każdy wie, jak się spędza Święta i Nowy Rok w Macedonii, Bułgarii, Chorwacji, czy na Słowacji.

Wreszcie kolędy, których na wieczorku kolędowym zabraknąć przecież nie mogło, a których znajomość wciąż pozostawia wiele do życzenia. Śpiewamy chętnie Przybieżeli do Betlejem... i Wśród nocnej ciszy. Ale najlepiej tylko pierwszą zwrotkę. Resztę nieśmiało monodeklamujemy z kartek, względnie improwizujemy, a po pierwszych dwóch-czterech wersach... zapada kłopotliwe milczenie i rozlegają się brawa. Brawa, które w rzeczywistości należały się wyłącznie dziewczynom z grupy macedońskiej, które stanęły na wysokości zadania i przy akompaniamencie gitary zaśpiewały dwie czy trzy kolędy z należytym zaangażowaniem (choć złośliwi twierdzą, że to nie były kolędy tylko szanty...), za co zostały nagrodzone owacją niemal na stojąco. I jeszcze jedno. Ktoś pewnie powie, że się czepiam, ale, na Boga, jaki związek ze Słowiańszczyzną i naszym kręgiem kulturowym ma mruczenie pod nosem Jingle bells?! Czy w przyszłym roku będziemy już obchodzić Święto Dziękczynienia i Tradycyjny Wieczór Halloween, a prezenty zamiast Świętego Mikołaja przyniesie Santa Claus?

Na szczęście, nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. Tam gdzie zawiodła organizacja, dopisali sami studenci, wprawdzie mniej licznie zgromadzeni niż rok temu, ale w równie dobrych humorach. Po stronie plusów tegorocznego Wieczoru należy również zanotować fakt, iż po raz pierwszy mieliśmy okazję posłuchać kolęd rosyjskich. Może to wcale nie jest taki zły pomysł, by zaprosić w przyszłym roku naszych prawosławnych braci zza miedzy - rusycystów i studentów filologii ukraińskiej. Wszak to także Słowianie.

I znów, podobnie jak w przypadku Wieczorku Slawistycznego, jest nieźle, czy prawie dobrze. Trzeba tylko dołożyć starań, by kolejny Wieczór Kolęd Słowiańskich był jeszcze lepszy i bardziej przypominał tradycyjną Wieczerzę Wigilijną, na którą z takim wytęsknieniem czekamy, a mniej szkolną akademię, czy kolonijny apel. Czego Wam i sobie życzę.