Powrót do

Dominik Tatarka (sk)

dodany: 05.04.2004 | przygotował: Michał Puszkarski

Wybity pisarz urodzony 14.03.1913. roku w Drienové. Studiował filologię słowacką i romańską na Uniwersytecie Karola w Pradze a następnie w Paryżu. Jako jeden z niewielu intelektualistów słowackich nie pogodził się z agresją państw Układu Warszawskiego i procesem niewolenia narodu słowackiego. Był prześladowany, a co za tym idzie nie mógł tworzyć w ojczyźnie, nie wolno mu było podróżować i znajdował się pod dozorem służb bezpieczeństwa. W roku 1969. nadano mu tytuł zasłużonego artysty a w 1986. otrzymał Nagrodę Jaroslava Seiferta przyznawaną przez Fundację Karty 77 w Sztokholmie. Debiutował w roku 1942. tomem opowiadań V úzkosti hľadania (to dążący do nadrealizmu zapis osobistych przeżyć z przełomu lat trzydziestych i czterdziestych). Kolejne ważne tytuły w twórczości Tatarki to m.in.: Panna zázračnica (1944), Farská republika (realistyczno–satyryczny obraz faszyzującego państwa słowackiego), Prvý a druhý úder (1950) oraz chyba najważniejsze dzieło w literaturze słowackiej doby staliowskiej - Démon súhlasu (1956). Wiele utworów pisarza z ostatniego okresu twórczości nie zostało jeszcze opublikowanych. Wkład Tatarki w kulturę narodową Słowacji jest olbrzymi, jak żaden inny pisarz XX w. wzbogacił język słowacki. Jego dzieła są porównywalne z osiągnięciami nowoczesnej literatury światowej.

Bibliografia:
www.sme.sk