Powrót do

Ema Destinová (cz)

dodany: 27.09.2005 | przygotowała: Katarzyna Kardasz

Słynna czeska śpiewaczka operowa, urodzona w 1878 roku w Pradze, zmarła w roku 1930 w Czeskich Budziejowicach.

Jej prawdziwe nazwisko brzmiało: Emílie Pavlína Kittlová. Pochodziła z dobrej, zamożnej rodziny. Wychowywana była w duchu patriotycznym. Swój głos zawdzięczała matce, która studiowała śpiew i przez pewien czas występowała także w paryskiej operze. Dzięki ojcu Ema doskonaliła się pod okiem najlepszych nauczycieli. Śpiewu uczyła ją Marie Loeve-Destinn, a w Szkole Dramatycznej Teatru Narodowego lekcji udzielała jej słynna aktorka Otylie Sklenářová-Malá. Ema wykazywała ogromny talent sceniczny. Napisała również kilka amatorskich sztuk, z których część doczekała się inscenizacji.

Debiut operowy Emy miał miejsce w berlińskiej operze, gdzie zagrał rolę Santuzy w dziele Masagniego - Sedlak kavalír. Potem następowały już same sukcesy - kreacja Elżbiety w Wagnerowskim Tannhäusru, Carmen w dziele Bizetova, Valentiny w Meyerberovej operze Hugenoti, Seliki w afykance tegoż autora.

Już 10 września cesarz Wilhelm II nadał Emie tytuł pierwszego dramatycznego sopranu berlińskiej opery. Przez dziesięć sezonów wcieliła się tutaj w 43 role i śpiewała w 706 przedstawieniach (m. in. w słynnej światowej premierze Straussowej Salome). Dzięki swym wspaniałym występom Ema Destinová zyskała popularność wśród publiczności Wagnerowskiego Teatru w Bayreuth a także oper we Frankfurcie, w Mnichowie jak również w Paryżu oraz w Teatrze Narodowym w Pradze.

Kolejnym rozdziałem jej życia była praca w Londynie, gdzie na scenie królewskiej opery Civent Garden debiutowała 2 maja 1904 roku rolą Donny Anny w operze Mozarta Don Giovanni. Na Londyńskiej scenie poznała się również ze swym najsławniejszym partnerem Enrikiem Carusem.

Prawdziwym szczytem kariery Emy stały się występy na najbardziej prestiżowej scenie świata - nowojorskiej operze. Jeszcze przed tym, owację zgotowała jej Praga, gdzie w Teatrze Narodowym, otrzymała tytuł członkini Teatru Narodowego. Od roku 1908 Ema należała do ekipy nowojorskiej opery. I tutaj osiągała olśniewające sukcesy oraz otrzymywała bajeczne honoraria. Wspaniałą karierę przerwała I wojna światowa. Śpiewaczka osiedliła się w czeskiej miejscowości Stráž nad Nežárką i tylko czasami powracała do aktywności twórczej.

W roku 1992 powstał w Czechach Klub Emy Destinovej, a w roku 1997 w Londynie - Fundacja Emy Destinovej, której celem jest przekształcenie dawnego miejsca zamieszkania słynnej śpiewaczki w obiekt zabytkowy. O randze tejże śpiewaczki świadczyć może również fakt, iż jej podobizna widnieje na banknotach 2000-koronowych oraz nakręcono film przedstawiający jej życie.

Bibliografia:
http://sweb.cz/blatakt/straz/destin.html