Powrót do

František Bílek (cz)

dodany: 23.01.2006 | przygotowała: Kinga Jabczyk

Bílek František – urodził się 6.11.1872 v Chýnově (koło Tábora), w południowych Czechach. Pochodził z rodziny o tradycjach artystycznych, gdyż ojciec rzeźbił w glinie, a także w drzewie. Jako absolwent gimnazjum w Táboře podjął studia na Akademii Sztuk Pięknych w Pradze w klasie malarstwa profesora Maxmiliána Pirnera (w latach 1887-1890). Następnie zaczął studiować rzeźbę pod kierunkiem profesora Josefa Maudra w Szkole Artystyczno-Przemysłowej w Pradze.

W roku 1890 uzyskał stypendium artystyczne umożliwiające wyjazd do Paryża. W akademii Collarosi u profesora Injalberta studiował w latach 1891-92. Podczas pobytu w Paryżu spotkał się z Alfonsem Muchou, Zdenkou Braunerovou i z wieloma innymi artystami. Jego dzieło stworzone w roku 1892 – Golgota a Orba jest naší viny trest charakteryzowało się niezwykłym subiektywizmem. Jednak wysiłek twórczy Bílka nie spotkał się z aprobatą komisji stypendialnej, która w efekcie postanowiła odebrać mu stypendium.

Artysta wrócił do Czech i zamieszkał w rodzinnym Chýnově, często odwiedzał Pragę. W roku 1895 w Rudolfinum zaprezentował dzieło Zloba času – Złośliwość czasu, które nie wzbudziło większego zainteresowania. Jednak z biegiem lat sytuacja zaczęła się zmieniać i Bílek stał się przedstawicielem młodej generacji artystów.

W latach 1902-1908 powstają najlepsze dzieła Bílka: Slepci (1902), Potopa (1903), Mojžíš (1905), Úžas (1905), Žal (1909). Jego twórczość nawiązuje do gotyku. Przepojona jest religijnym mistycyzmem. Autorstwa Bílka są rzeźby o tematyce religijnej i historycznej (Jan Hus, Ślepcy, Ukrzyżowany, Mojżesz). Tworzył również nagrobki, portrety, ilustracje. Dziełem Bílka jest ukrzyżowany Chrystus w Katedrze świętego Vita.

W roku 1908 miała miejsce wystawa jego dzieł w kościele Świętego Martina. W latach wojennych swoje prace prezentował w Obecním domě, Umělecké besedě a także za granicą. W roku 1939 przeprowadził się do rodzinnego Chýnova, gdzie 13.10.1941 zmarł. Jego grób znajduje się na lokalnym cmentarzu i jest ozdobiony jego własną pracą z roku 1905 – Modlitba nad hroby. Stała ekspozycja jego rzeźb znajduje się w Praskiej Willi (ulica Mickiewicza), blisko Zamku Praskiego (od kwietnia do października).

Bibliografia:
encyklopedia.pwn.pl/7905_1.html
www.volny.cz/hans3102/
www.citygalleryprague.cz/c_chynov.php
www.galeriabielska.pl/f_cze.htm
www.rozhlas.cz/rtip/portal/_zprava/53537
www.ahasweb.cz/hovory/162.htm
www.blisty.cz/2004/10/13/art20112.html