Powrót do

Wickeda (bg)

dodany: 30.10.2005 | przygotował: Kamil Malik

Wickeda jest sofijskim zespołem, tworzącym na pograniczu muzyki ska, reggae, funk i etno. Sam zespół określa swoją muzykę jako energetyczna muzyka pogranicza z Bułgarii. Liderem grupy jest charyzmatyczny wokalista i gitarzysta basowy Erol Ibrahimov. W skład zespołu wchodzą rownież: gitarzysta Rossen Grygorov, perkusista Deian Dragiev, grający na trąbce Sando Sandov i puzonista Alexander Borisov. W najbliższym czasie prawdopodobnie sekcja dęta zespołu ulegnie rozbudowie, gdyż Wickeda od pewnego czasu poszukuje muzyka grającego na saksofonie lub trąbce. Nie wiadomo dokładnie kiedy zespół rozpoczął działalność, umownym terminem powstania Wickedy jest więc rok 1999, kiedy to została wydana pierwsza płyta zespołu - Revolucia. Album ten rzeczywiście zapoczątkował rewolucję. Został świetnie przyjęty, zarówno przez słuchaczy, jak i przez krytyków muzycznych. Zespół otrzymał dwie nagrody przyznawane przez bułgarską telewizję muzyczną MM - dla najlepszej grupy i największego odkrycia 1999 roku. Czasopismo Nov Ritym wpisało album Revolucia na listę 35 najlepszych bułgarskich albumów wszechczasów. Promujący płytę singiel A nie s Bobi dvamata piem kafe (w wolnym tłumaczeniu - A ja i Bobi pijemy kawę) przez długi czas nie schodził z pierwszych miejsc na listach przebojów, a sam album sprzedał się w liczbie 30 000 egzemplarzy. W roku następnym Wickeda wydała swój drugi album pt. Zatova, zashtoto. Tak szybki cykl wydawniczy mógł budzić obawę o artystyczną wartość płyty, ale na szczęście zespół stanął na wysokości zadania i stworzył równie ciekawy album. Na Wickedę znów spadł deszcz nagród, między innymi za zespół i album roku. Zmobilizowało to zespół do dalszej pracy, czego wynikiem był wydany w następnym roku album Do tuk.... Miał on charakter podsumowania dotychczasowej twórczości, ale pojawiły się na nim również cztery nowe utwory. Po wydaniu tego albumu zespół wyruszył w trasę po Europie - odwiedził Czechy, Węgry i Niemcy. Równolegle z trasą koncertową zespół zbierał już materiał do swojej następnej płyty, która została wydana wkrótce po powrocie do Bułgarii, w 2003 roku. Album Osaznay se klasovo obrazuje zmiany, jakie zaszły w gustach członków Wickedy. Jest wyraźnie bardziej gitarowy, cięższy niż pierwsze trzy albumy. Płyta nie okazała się takim sukcesem komercyjnym, jak poprzednie albumy zespołu, choć tytułowy utwór osiągnął dość wysokie miejsca na listach przebojów. Album 1618 - ostatnia jak dotąd płyta Wickedy - została wydana w 2004 roku i wyraźnie kontynuowała zmiany, jakie zaszły na Osaznay se klasovo. Mniej jest na niej elementów reggae, a więcej agresywnego ska i wpływów bałkańskiej muzyki ludowej. Niezmienny pozostaje głos Erola Ibrahimova i energia płynąca z muzyki i tekstów zespołu, które wprost zmuszają nogi do radosnego podrygiwania.

Wickeda jest typowym zwierzęciem koncertowym, które podróżuje po Europie przez większą część roku, z rzadka tylko wracając do Bułgarii. Na ich trasie koncertowej znalazła się między innymi: Macedonia, Chorwacja, Słowacja, Grecja, Czechy, Węgry czy Niemcy. Jak dotąd zespół Wickeda nie koncertował w Polsce.

Dyskografia:
Revolucia (1999)
Zatova, zashto (2000)
Do tuk... (2001)
Osaznay se klasovo (2003)
1618 (2004)