Powrót do

Rok diabła

(Rok ďábla, cz, 2002, 88 min.)

Reżyseria: Petr Zelenka
Scenariusz: Petr Zelenka
Zdjęcia: Miro Gábor
Muzyka: Jarek Nohavica, Čechomor, Karel Holas
Montaż: David Charap
Obsada: Jarek Nohavica, Karel Plíhal, František Černý, Karel Holas i grupa Čechomor, Jaz Coleman …

Film Petera Zelenki miał swoją premierę w Czechach w marcu 2002 roku, w Polsce jego premiera odbyła się już 21. listopada. Film ten zdobył główną nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Fimowym w Karlovych Varach i był najczęściej oglądanym filmem 2002 roku w Czechach. Ścieżka dźwiękowa do tego filmu uzyskała tytuł platynowej płyty. W Polsce dzieło Petera Zelenki wzięło udział w październiku 2002 roku w Warszawskim Międzynarodowym Festiwalu Filmowym, na którym w ankiecie przeprowadzonej wśród widzów zajęło szóste miejsce wśród 135 filmów przedstawianych na festiwalu.
Rok diabła to film, w którym każda z postaci ma swojego anioła stróża: dla Jana Holmana, alkoholika, który pokonał swój nałóg jest nim Jaromír Nohavica - czeski pieśniarz, walczący z alkoholizmem. Dla Nohavicy z kolei aniołem jest Karel Plíhal - poeta i przyjaciel Jarka, zaś dla grupy Čechomor - Jaz Coleman, dyrygent orkiestry symfonicznej.
Jak w przypadku wszystkich filmów Zelenki, również i treść omawianego trudno opisać. Film jest paradokumentem, mistyfikacją, gorzką komedią, dziełem z pogranicza absurdu. Niebanalne pomysły reżysera w połączeniu z muzyką Čechomoru oraz postacią Jarka Nohavicy dają niezwykłą kompozycję, z głębokim przesłaniem ukrytym pod otoczką humoru i groteski. Jedyny w swoim rodzaju film budzący śmiech, pod którym kryje się niełatwe przesłanie, niejednokrotnie gorzka prawda. Realne wydarzenia mieszają się tutaj z cudami i zjawami, a to, co poważne miesza się z tym, co absurdalne i nieprawdopodobne. Co ma na celu tak zwariowana mieszanka?
Film pełny magii, niezwykłości, niebanalna zachęta do spojrzenia na świat przez okulary w kratkę. Tu wszystko jest możliwe. Każdego dnia może stać się cud… niezwykli ludzie, po śmierci, zmieniają się w chmurę iskierek… Każdy przeżywa swoją indywidualną przemianę wewnętrzną, w drodze do spełnienia marzeń i celów. Z drugiej strony poznajemy niełatwą prawdę o tym, że sami jesteśmy bezradni. Takie wartości jak przyjaźń są, pomimo upływającego czasu, nadal aktualne, potrzebne każdemu człowiekowi, każdemu z nas.
Dla mnie film Petera Zelenki to jedno z tych dzieł, do których wrócić można zawsze, film, który odpowiada na pytania młodego człowieka - co robić dalej? I człowieka trochę starszego - jak sobie z TYM wszystkim poradzić? Dla mnie to niewątpliwie film o tym, że nadzieję należy mieć zawsze, ponieważ pomaga ona przebrnąć przez najgorsze nawet trudności.