Powrót do

Dzwonienie w głowie

(Zvenenje v glavi , si, 2002, 90 min.)

Reżyseria: Andrej Košak
Scenariusz: na podstawie powieści Drago Jančara
Obsada: Jernej Šugman, Ksenija Mišič, Uroš Potočnik, Radko Polič, Peter Arsovski, Primož Petrovšek-Petko, Haris Burina, Ivo Godnič, Esad Babačič, Bogdan Diklič

Gorące lato 1970 roku, Więzienie centralne Livada, Słowenia. Keber, legenda między więźniami, dogaduje się z dyrektorem więzienia co do transmisji meczu półfinałowego mistrzostw świata w koszykówce w Lublanie pomiędzy Jugosławią i USA. W połowie meczu dochodzi do buntu na szerszą skalę i więźniowie przejmują władzę w więzieniu. Ustanawiają komitet i stawiają 6 żądań, włącznie z żądaniem Kebra o ponownej transmisji meczu, a nie nagrania. Negocjacje z władzą nie powodzą się i więźniowie zaczynają zamykać więźniów. Keber stale wspomina swoją jedyną miłość, Leoncę, z którą spędził najpiękniejsze wakacje nad morzem, gdzie Keber opowiedział jej historię o żydowskim powstaniu, Masadzie, które zakończyło się zbiorowym samobójstwem. Tak jak bunt przechodzi w tyranię, tak miłość z Leoncą zamienia się w bolesną zazdrość. Bunt upada, zostaje tylko Keber ze swoim żądaniem transmisji, pod groźbą Masady, totalnego zniszczenia...

Andrej Košak jest reżyserem najbardziej znanego słoweńskiego filmu – Outsider, który w latach 80-tych i 90-tych obejrzało w Słowenii 95000 widzów. Film ten był również pierwszym, którego dystrybucja odbyła się we wszystkich republikach byłej Jugosławii. Wziął udział w ponad 25 międzynarodowych festiwalach. Scenariusz powstał na podstawie powieści Drago Jančara, najczęściej tłumaczonego słoweńskiego autora. Dzwonienie w głowie zostało wydane również w Niemczech, gdzie porównywany jest z powieściami Milana Kundery. Scenariusz napisali Dejan Dukovski i Andrej Košak. Dejan Dukovski uznawany jest za jednego z najlepszych młodych pisarzy nowej Europy, a jego dramat Sąd Smodnika (Sod Smodnika) jest grana w ponad 40 krajach od Niemiec po Japonię i USA. Na podstawie tego dramatu został nakręcony film pod tym samym tytułem w reżyserii Gorana Paskeljeviča, który dostał europejskiego oskara – nagrodę Felix za najlepszy film, na promocję którego na rynku amerykańskim wytwórnia Paramount wydała milion dolarów. Film ten był słoweńską propozycją do Oskara.